by fahbeyondsky
I, and many Thais who have foreign friends and colleagues, are often asked; “why do Thai people love your King so much?”
I am sure many of them must have been in the same situation as I have; that after giving a long answer, something still bothers my mind. It is the feeling that I have not yet given an accurate answer to this important question. Then there was a song released with the lyric;
“If I am asked why we love the King deeply,
why just by seeing him we would smile with the tears of joy profoundly,
I’d say; I would have to spend time equal to my lifespan
exemplifying all the reasons to make you understand…”
After hearing the song I said: that’s it! Because it is just impossible for me to explain in a few sentences why we, I, love the King so much. The King has reigned Thailand and dedicated his life for his people for almost 70 years. He has done countless amounts of things to improve the wellbeing of Thai people. How can I or anyone be able to list out the ‘whys’ in shorter time than 70 years? It shall also take a lifetime of 70 years to make an outsider understand. So, from then on I answer such question by simply quoting the song.
Today I am blessed to be a part of the first pan-European tribute event to the King to celebrate his birthday, as one of the initiators and organizers along with other Thais residing in European countries. “The King of Hearts” event will be held on the 6th of December 2014 in Lausanne, Switzerland.
The event idea was conceived simply just by the wish of us to gather in yellow shirts, in a manner Thai people do in Thailand when the King appears on the royal balcony on his birthday. We wish to demonstrate to the world how much we love our King. So, we embarked on this big dream of painting Europe yellow with yellow shirts, and lighting candles to make it glow across the continent. We agreed for the venue to be Lausanne because not only it situates centrally in Europe, it is also the city where the King grew up and was educated. Lausanne is his childhood home. We assume he would be delighted to see his citizens in royal yellow shirts for him in the city where he has fond memories of.
Once we concluded on this theme, I began gathering information about the King during his time in Lausanne.
I met Mr. Lysandre C. Seraidaris , the author of the book “King Bhumibol and the Thai Royal Family in Lausanne.” He is the youngest son of Mr. Cleon C. Seraidaris who was a private tutor of the 2 Kings and had an influential role in their development for many years.
Mr. Seraidaris signed and gave his book for me, and shared many private stories. I finished the book in a day and a half and gained much new knowledge.
We Thais know very well that the King was brought up in Lausanne, but we hardly know details how he spent his life there. The book showed me many photos in his private moments which made me understand his upbringing better, especially how influential Switzerland was to him.
And this is why I decided to make a note about Switzerland and the King here.
I have moved to Switzerland less than 2 years ago, but have started to understand the Swiss-ness. My personal interest in psychologies of different cultures unavoidably drove me to decode the Swiss-ness beyond the obvious. I learn that the Swiss are humble and prefer simplicity. Despite their high wealth and high standard of living, they do not like to be flashy or to display ostentation. Everybody looks equally plain and you cannot tell the level of their wealth or status just by judging externally. They may spend on expensive items, but it is because they buy into the superior quality and functionality rather than fashion or brand name.
This reminds me of what I heard about the King; that he removes the labels inside his shirt collars because they irritate his skin. You may say that all his shirts have no brand name.
The Swiss think everybody is equal, hence they treat everybody equally. This means they expect to be treated equitably as well. They love rules and strictly go by rules, in presence or absence of others. And they get upset when other people break the rules.
This point makes me think about the King’s speech at the celebration of his 60th Accession to the Throne on the 9th of June 2004. He talked about 4 moral principles, and the 3rd and 4th ones are regarding responsible behaviors in compliance with rules and regulations.
“Thirdly, it is that every Thai acts within the agreed rules honestly and equitably.
Fourthly, after agreeing on the fair, righteous, and reasonable rules, it is that every Thai believes and behaves accordingly to what’s agreed. By this, we can rest assured that Thailand will endure.”
About obeying the rules strictly and honestly, I am reminded of an incidence when the King was in a sailing race. He exited the race and returned to the starting line shortly after the take-off, and informed the referee that he made a foul play because his boat touched the buoy. No one saw the incidence but the King was honest in disqualifying himself. This is very Swiss.
The King leads by showing us examples of acting honestly within the agreed rules, and be responsible of our own actions.
Swiss people are concerned about resources. Despite the fact that they can afford anything, they do not waste the resources unnecessarily. They consume with great consciousness, and take sustainability seriously.
The best example to depict this character of the King is the famous toothpaste tube. Many of us have seen the picture of a very flat toothpaste tube because the King used his toothbrush to iron out the very last bit of the paste before he discarded it. Or the story about pencils that he reimburses only 12 pencils a year, one for each month. And he would not change to a new pencil until the one in use is surely finished.
In my view, I think the Swiss don’t splurge because they embrace the concept of “sufficiency.” Once they reach the point where they are content with whatever they take, they are able to stop. They are not greedy and do not want to take more than necessary.
We all know by heart that the most important of all philosophies introduced by the King is “sufficient economy.” I don’t need to say more, but I’d like to quote his speech; “Enough means sufficient. When we have sufficient necessity to take care of our needs, then we shall be able to say ‘enough.’ So if we are content in having just enough for what we need, we will not be greedy, which means that we will not over-consume and the resources can be shared with others more efficiently. If every country behaves like this, its people will all be content. Sufficiency can be abundant, and extravagant, as long as one does not deprive the resources from others. Sufficiency is applied to the way we talk, we do, we behave….”
Apart from the philosophy and moral, I think the King was also influenced by the Swiss for his interest and proficiency in arts, music, and sports. True that he is a multi-talented genius, but the richness of cultural inputs Switzerland provides to its people is impressive. There are world-class concerts of all genres all the time for people to enjoy. With the population of less than 2 million, Zurich has more than 50 museums and over 100 galleries. There are expositions of arts from around the world all year round. Sports and exercise are the way of life, especially ones in touch with nature like skiing, sailing, and hiking in the forests. I could see that the King has such a wide range of interest because his upbringing was in an environment rich of cultural consumption.
I became to realize that Switzerland is not merely a country where the King resided, but it posed a huge influence in his mentality and talents. I feel lucky and appreciative to spend my life living here now.
I will do my best making the event “King of Hearts” successful as an iconic remark for the King. If he ever hears about this tribute, I think he would be touched why we specify to organize it in his childhood home Switzerland.
สวิตเซอร์แลนด์และในหลวงในดวงใจของฉัน
ฉันและคนไทยอีกหลายๆ คนที่มีเพื่อนหรือเพื่อนร่วมงานต่างชาติ มักโดนถามว่า ทำไมคนไทยถึงรักพระเจ้าอยู่หัวมากขนาดนี้
หลายคนคงเจอสถานการณ์เหมือนฉัน ที่ได้แต่พร่ำสาธยายไปยาวยืด แต่พูดจนจบแล้วก็ยังค้างๆ คาๆ ใจว่า ให้คำตอบได้ไม่ดีพอเท่าที่ใจอยาก
จนกระทั่งมีเพลง ”พระราชาผู้ทรงธรรม” ออกมา ที่ร้องว่า “ถ้ามีใครถามทำไมคนไทยถึงรักพระองค์อย่างนี้ แค่ได้ชมพระบารมีก็ยิ้มทั้งน้ำตา ถ้าหากให้อธิบายเหตุผลนานา คงต้องใช้เวลาเท่าชีวิตนี้” ฉันถึงกับร้องว่า ใช่เลย! เพราะมันอธิบายตอบได้ไม่จบในเวลานิดเดียว ทรงครองราชย์มาเกือบ70 ปี ทุ่มเททำเพื่อประเทศชาติและพวกเรามาตลอด พวกเราคงต้องใช้เวลาเท่ากันคือทั้งชีวิต 70 ปี พูดไปนั่นแหละจึงจะครบถ้วนชัดเจนถึงทุกสิ่งทุกอันที่ทรงทำเพื่อเราจริงๆ
ทีหลังเวลาเจอคำถามแบบนี้อีก ฉันก็เลยตอบไปตามเพลง ว่าต้องใช้เวลาทั้งชีวิตสาธยายน่ะจึงจะตอบจบ เข้าใจไหม เท่านั้นแหละ ฝรั่งเก็ทเลย
วันนี้ฉันมีโอกาสดีได้ทำสิ่งที่เป็นมงคลทึ่สุดอันหนึ่งของชีวิต คือ ร่วมเป็นต้นคิดกับคนไทยในยุโรปและเป็นเจ้าภาพจัดงานถวายพระพร 5 ธันวามหาราชแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว งาน “King of Hearts ในหลวงในดวงใจ” ที่จะจัดขึ้นวันที่ 6 ธันวาคม 2014 ณ เมืองโลซานน์ สวิตเซอร์แลนด์
มันเริ่มขึ้นง่ายๆ ว่าเราอยู่ไกลบ้านและไม่มีโอกาสใส่เสื้อเหลืองไปถวายพระพรเวลาทรงออกพระสีหบัญชรอย่างคนที่อยู่เมืองไทย และเรายังรู้สึกว่าเราอยากแสดงให้ฝรั่งในยุโรปเห็นว่าเรารักพระเจ้าอยู่หัวมากขนาดไหน เราคนไทยจากหลายๆประเทศในยุโรปจึงคุยกันว่า เรามาใส่เสื้อเหลืองออกไปถวายพระพรให้เหลืองอร่ามและจุดเทียนให้สว่างไสวไปทั้งยุโรปกันเถอะ
มันเกิดจากความต้องการแค่ที่จะแสดงความจงรักภักดีต่อพระองค์เท่านั้นจริงๆ จากนั้นเรามาคุยกันว่าจะไปจัดที่ไหนดี สุดท้ายทุกคนเห็นพ้องว่าควรต้องเป็นโลซานน์ เพราะนอกจากสวิตเซอร์แลนด์จะอยู่ใจกลางยุโรป ทุกคนมาง่าย เหนืออื่นใด
โลซานน์ คือเมืองที่พระองค์ทรงเจริญพระชนมพรรษาและศึกษาเล่าเรียน เหตุการณ์ในครั้งทรงพระเยาว์เกิดที่นี่ทั้งนั้น
โลซานน์ คือบ้านเก่าของพระองค์ท่าน เราคิดเอาเองว่าพระองค์คงจะมีความทรงจำดีๆ ในพระทัยมากมายที่นี่ หากเราไปใส่เสื้อเหลืองตรงสถานที่อันเป็นที่รักของพระองค์ คงจะทรงดีพระทัยไม่น้อยหากได้ทอดพระเนตร เราแค่อยากทำให้พ่อมีความสุข…
เมื่อสรุปแนวคิดของงานได้ดังนี้ ฉันจึงเริ่มศึกษาข้อมูลต่างๆ สมัยทรงเคยประทับที่โลซานน์ ฉันได้พบและพูดคุยกับคุณ Lysandre C. Seraidaris ผู้เขียนหนังสือ King Bhumibol and the Thai Royal Family in Lausanne ท่านเป็นบุตรชายของ Mr. Cleon C. Seraidaris ผู้ถวายงานในฐานะ “พระอาจารย์” ส่วนพระองค์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทั้งสองรัชกาล(รัชกาลที่ 8 และรัชกาลปัจจุบัน) สมัยประทับที่โลซานน์
คุณเซไรดาริสได้เซ็นต์และมอบหนังสือให้แก่ฉัน พร้อมเล่าเรื่องราวต่างๆ ให้ฟัง ฉันอ่านหนังสือสี่ร้อยกว่าหน้าจบในวันครึ่ง
ได้รู้และเข้าใจอะไรขึ้นมากมายเกี่ยวกับพระองค์ท่านในวัยเยาว์ เราคนไทยทุกคนรู้ดีว่าทรงเจริญพระชนมพรรษาในประเทศสวิตเซอร์แลนด์
เรารู้จักวิลล่าวัฒนา แต่เราแทบไม่เคยรู้รายละเอียดเล็กน้อยในมุมส่วนพระองค์เลยว่าทรงใช้ชีวิตอย่างไรสมัยประทับที่นี่ สิ่งที่สะกิดใจฉันมากที่สุดหลังจากศึกษาข้อมูลต่างๆ ในครั้งนี้
จนต้องตัดสินใจเขียนบันทึกไว้ ก็คือการที่ค้นพบว่า “สวิตเซอร์แลนด์” ประเทศที่ฉันอาศัยอยู่ในเวลานี้ มีอิทธิพลอย่างไรต่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวนั่นเอง
ฉันย้ายมาอยู่สวิตเซอร์แลนด์ได้ไม่ถึงสองปีดี เริ่มเข้าใจความเป็น “สวิส” หลายๆ อย่าง ฉันมีความสนใจเป็นพิเศษเรื่องจิตวิทยาและวัฒนธรรมของแต่ละสังคม จึงอดไม่ได้ที่จะตีโจทย์ถอดรหัสความเป็น “สวิส” อย่างลึกลงไปมากกว่าแค่รับรู้และเข้าใจ
ฉันพบว่าคนสวิสนั้นถ่อมตัวและชอบอยู่อย่างเรียบง่ายเป็นที่สุด ใครๆ ก็รู้ดีว่าคนสวิสนั้นรวยกว่าคนยุโรปชาติอื่นๆ เงินเดือนและสวัสดิการต่างๆ ดีกว่าเพื่อนบ้านมาก
แต่ฉันไม่ค่อยได้เห็นคนสวิสแต่งตัวหรือใช้ของฟู่ฟ่าโอ้อวด เขาชอบของดีมีคุณภาพ หากจะใช้ของแพงก็ซื้อเพราะคุณภาพไม่ใช่ยี่ห้อ เดินๆ ไปเราจะมองไม่ออกเลยว่าคนสวิสคนไหนมีฐานะยากดีมีจนต่างกันอย่างไร เขาเรียบๆ เหมือนๆ กัน การเลือกของก็ชอบอันที่ใช้งานได้ดีมากกว่ารูปสวยอย่างเดียว
คุณลักษณะอันนี้ทำให้ฉันนึกไปถึงเรื่องที่ได้ยินมาเกี่ยวกับพระเจ้าอยู่หัวที่ว่า ทรงโปรดให้ตัดป้ายยี่ห้อตรงคอเสื้อทิ้ง เพราะมันระคายพระฉวี ภูษาพระองค์จึงไม่มียี่ห้อสักตัว อันนี้เหมือนคนสวิสเลยที่ไม่บ้าอวดยี่ห้อกัน
คนสวิสถือว่าคนทุกคนเท่าเทียมกัน จึงปฏิบัติต่อทุกคนเหมือนๆกัน และคิดว่าทุกคนมีศักดิ์ศรีที่ควรต้องรักษาไว้เช่นเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงคาดหวังว่าคนอื่นก็จะปฏิบัติต่อตัวเองอย่างเสมอภาคและเคารพสิทธิ์เขาเช่นเดียวกันด้วย
คนสวิสใช้ชีวิตอย่างถูกกฎกติกามารยาท หากใครไม่ทำตามกฎเขาจะโกรธมาก คนสวิสจึงมีวินัยในตัวเองสูงในการปฏิบัติตนต่อผู้อื่น
อันนี้ก็ทำให้ฉันนึกถึงพระราชดำรัสในพระราชพิธีฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 พรรษา เมื่อวันที่ 9 มิถุนายน พ.ศ.2547 ทรงมีพระราชดำรัสถึงคุณธรรม 4 ประการ
โดยข้อที่เกี่ยวกับเรื่องการปฏิบัติตัวในระเบียบแบบแผนคือ ข้อ 3 และ 4
“ประการที่สาม คือ การที่ทุกคนประพฤติปฏิบัติตนอยู่ในความสุจริต ในกฎกติกา และในระเบียบแบบแผนโดยเท่าเทียมเสมอกัน
ประการที่สี่ คือ การที่ต่างคนต่างพยายามทำความคิดความเห็นของตนให้ถูกต้อง เที่ยงตรง และมั่นคงอยู่ในเหตุในผล หากความคิด จิตใจ และการประพฤติปฏิบัติที่ลงรอยเดียวกันในทางที่ดีที่เจริญนี้ ยังมีพร้อมมูลอยู่ในกายในใจของคนไทย ก็มั่นใจได้ว่าประเทศชาติไทยจะดำรงมั่นคงอยู่ตลอดไปได้…”
เรื่องนี้รวมไปถึงเรื่องความซื่อสัตย์ในการรักษากฎด้วยวินัยในตัวโดยไม่ต้องมีใครเห็น ฉันนึกถึงเรื่องการแข่งขันเรือใบที่ได้ยินมา ว่าทรงเรือออกจากฝั่งไปได้นิดเดียวก็ทรงแล่นกลับ เพราะเรือแล่นไปโดนทุ่นเข้า ซึ่งนับว่าฟาวล์ ทั้งๆ ที่ไม่มีใครเห็น หากไม่ทรงบอกก็ไม่มีใครทราบ แต่ก็ทรงทำตามกติกาทุกอย่างด้วยความซื่อสัตย์ เพื่อให้การแข่งนั้นยุติธรรม
อันนี้ตรงกับคนสวิสมากๆ เลยที่ว่าไม่ต้องห่วงเลยว่าเขาจะแอบโกงเรา หรือแซงคิว หรือใครจะมาหยิบของๆเราที่วางไว้ไป เพราะเขาไม่ทำแม้ว่าจะไม่มีใครเห็นก็ตาม
พ่อหลวงของเราทรงสอนให้เราปฏิบัติตนอยู่ในกฎกติกา ซื่อสัตย์ และรักษาหน้าที่ของตัวเพื่อให้สังคมรวมเจริญไปในทิศทางเดียวกันอย่างที่คนสวิสประพฤติโดยไม่ต้องคิดจริงๆ
คนสวิสนั้นถึงแม้เขาจะร่ำรวยแต่เขาก็ไม่ผลาญทรัพยากรโดยไม่จำเป็น เขารักธรรมชาติและรู้คุณค่าของทรัพยากร เรื่องความประหยัดและรู้คุณค่าทรัพยากรนี้ เราทุกคนคงรู้เรื่องหลอดยาสีฟันของในหลวงกันดี ที่ทรงใช้ด้ามแปรงสีฟันรีดและกดตรงคอหลอดเพื่อบีบยาสีฟันใช้อย่างเกลี้ยงไม่เหลือทิ้งเลย
และยังเรื่องอื่นๆ อีกเช่น ทรงเบิกดินสอเพียง12 แท่งในหนึ่งปี ใช้เดือนละแท่ง และทรงใช้จนกระทั่งดินสอนั้นกุดจึงเปลี่ยน
ฉันมองว่าการที่คนสวิสเขาไม่นิยมฟุ้งเฟ้อ แม้เขาจะทำได้ก็เพราะเขารู้จักคำว่าพอและพอดี ไม่โลภมาก เมื่อมีความพอใจพอสมควรแล้วก็หยุด ไม่จำเป็นต้องกอบโกยให้มากเกินที่ต้องการ
อันนี้ฉันว่า คือว่าปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของพระองค์ที่พวกเรารู้กันดี ตรงๆ เลย ฉันคงไม่ต้องพูดอะไรมากเรื่องนี้ แต่ขออัญเชิญพระดำรัสมาเตือนใจตนเองอีกครั้งว่าพระองค์ทรงตรัสว่า “…คือคำว่าพอก็เพียงพอ เพียงนี้ก็พอดังนั้นเอง คนเราถ้าพอใจในความต้องการ ก็มีความโลภน้อย เมื่อมีความโลภน้อยก็เบียดเบียนคนอื่นน้อย ถ้าทุกประเทศมีความคิด-อันนี้ไม่ใช่เศรษฐกิจ-มีความคิดว่าทำอะไรต้องพอเพียง หมายความว่า พอประมาณ ไม่สุดโต่ง ไม่โลภอย่างมาก คนเราก็อยู่เป็นสุข พอเพียงนี้อาจจะมีมาก อาจจะมีของหรูหราก็ได้ แต่ว่าต้องไม่ไปเบียดเบียนคนอื่น ต้องให้พอประมาณตามอัตภาพ พูดจาก็พอเพียง ทำอะไรก็พอเพียง ปฏิบัติตนก็พอเพียง…”
นอกจากปรัชญาและคุณธรรมแล้ว ฉันยังเห็นว่าในหลวงทรงรับอิทธิพลสวิสเรื่องรสนิยมไปอีกเต็มๆ ไม่ว่าจะเป็นด้านดนตรี กีฬา ศิลปะ จริงอยู่ที่ทรงเป็นอัจฉริยะด้วยพระองค์เอง
แต่เมื่อได้มาอยู่ที่นี่ฉันจึงเห็นว่าแม้สวิตเซอร์แลนด์จะมีพลเมืองไม่มากและเป็นประเทศเล็ก แต่ทุกเดือนหรือทุกสัปดาห์ก็ว่าได้ จะต้องมีคอนเสิร์ตดีๆ ไม่ว่าจะเป็นแจซ คลาสสิก ป๊อป อินดี้ อะไรก็ตามจากทั่วโลกมาเล่น
ซูริคมีประชากรไม่ถึง 2 ล้านคนแต่มีพิพิธภัณฑ์เกิน 50 และยังแกลเลอรี่อีกเกินร้อย ซึ่งมีการนำเอางานศิลป์ดังๆ จากทั่วโลกหมุนเวียนมาให้ชม กีฬาและการออกกำลังก็เป็นเรื่องในชีวิตประจำวันจริงๆ โดยเฉพาะกีฬาที่อยู่กับธรรมชาติเช่นเดินเขา เรือใบ สกี
ฉันจึงเข้าใจแล้วว่าการที่พระเจ้าอยู่หัวของเรามีความสนใจเรื่องศิลปะ วัฒนธรรมและกีฬาไปทุกแขนง ก็เป็นเพราะทรงเจริญพระชนม์พรรษาขึ้นมาในสภาพแวดล้อมของประเทศที่เอื้อเรื่องการเสพย์ศิลปะ วัฒนธรรมชั้นดีนั่นเอง
ฉันเพิ่งได้ตระหนักและทึ่งว่า สวิตเซอร์แลนด์มิได้เป็นเพียงแค่ที่พักพิงต่อกษัตริย์อันเป็นที่รักของเราเท่านั้น แต่ยังได้มีอิทธิพลต่อความนึกคิดและพระปรีชาของพระองค์อย่างมาก
ฉันจึงซึ้งใจและรู้สึกโชคดีมากที่ได้มาพำนักอาศัยอยู่ในประเทศที่มีความสำคัญต่อประเทศไทยเช่นนี้
งานในหลวงในดวงใจที่ฉันมีส่วนร่วมเล็กๆ ในการจัดครั้งนี้ฉันจะทำให้ดีที่สุด เพื่อพ่อหลวงของเรา หากจะทรงรับรู้ถึงงานนี้ ฉันคิดเอาเองว่าคงจะทรงดีพระทัยที่ได้เห็นความจงรักภักดีต่อพระองค์ที่มีท้วมท้น ณ สถานที่ที่เคยเป็นบ้านครั้งพระเยาว์ที่สวิตเซอร์แลนด์.
…………………………….
ที่มา : King Bhumibol and the Thai Royal Family in Lausanne , beyondskyjourneyjournal.wordpress.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น