เมื่อวานนี้ ( 22 ตุลาคม 2551 ) เดินจากสะพานวันชาติ มาถึงสะพานมัฆวาน 15.00 น. เมฆตั้งเค้าว่าฝนห่าใหญ่จะมาในขณะที่ พลตำรวจเอกสล้าง บุนนาค จะทำพิธีกับกลุ่มคนฃุดขาวและนิมนต์พระสงฆ์มาสวดชัยมงคลคาถาที่ลานพระรูป
ทีมข่าวเนชั่น รายงานสดๆ บริเวณที่เคยตั้งเป็นเวทีมัฆวานซึ่งบัดนี้ได้รื้อออกเรียบร้อยแล้ว
แค่รายงานได้ 2-3 ประโยค เมฆทะมึนก็เปลี่ยนเป็นฝนห่าใหญ่
ช่างที่กำลังรื้อเต๊นท์ ต้องรีบปีนลงมาก่อนที่ฝนจะเทลงมา
ถนนโล่งแล้ว แต่เจ้าหน้าที่ก็ยังไม่ยอมให้กลุ่มคนชุดขาวและผู้ที่จะไปลานพระรูปผ่านไปได้ หากจะไปร่วมกับกลุ่มพลตำรวจเอกสล้าง ให้เดินอ้อมไปทางคุรุสภา….
เช้า 23 ตุลาคม 2551 วันปิยะมหาราช…บนเวทีพันธมิตรในทำเนียบประชาชนยังคงเข้มข้นด้วยข่าวสาร สภาท่าพระอาทิตย์ มีคุณสำราญ รอดเพชร คุณพิเชษฐ์ พัฒนโชติ และคุณมาลีรัตน์ แก้วก่าเป็นวิทยากร
คู่รักพันธมิตร ฝ่ายชายเกษียณแล้ว ฝ่ายหญิงยังเป็นอาจารย์ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งใน กทม.
ตึกไทยคู่ฟ้ายังไม่มีอะไรเสียหาย
รถถ่ายทอดสดของ NBT ยังคงจอดอยู่ที่เดิม
อยู่มานานครบ 5 เดือน ก็เพิ่มบริการตัดผมฟรี
กิจกรรมหน้าสำนักงาน Young PAD ติดหนังสือพิมพ์กำแพง
ประชาชนทะยอยลงทะเบียนเป็นสมาชิก Young PAD
เข้ามาเพิ่มเติมกำลังมวลหมู่สมาชิกไม่ขาดสาย
พื้นที่ให้บริการของกองทัพธรรมด้านประตู 5 ทั้งอาหารและเต๊นท์นั่งฟังถ่ายทอดยังคึกคึก
สองบล็อคเกอร์จาก “โอเคเนชั่น” ( ผมไม่เคยรู้จักเป็นการส่วนตัว เลยขออนุญาตถ่ายรูปมาลงบล็อค อิ อิ )
ออกจากทำเนียบ ทะลุถึงราชดำเนิน…ว้าววว…สะอาดสะอ้าน มีผ้าเหลืองติดแถบธงชาติ รอรับเสด็จฯ
มองกลับไปทางด้านมัฆวาน
หน้าม้ากลุ่มชุดขาวที่ตกค้างตั้งแต่เมื่อคืน นำภาพ สมเด็จโตถือคบเพลิง มาทำเป็นแจกแถวๆนั้น
ตำรวจจากปราจิณบุรี มารักษาการ
บรรยากาศบริเวณลานพระรูปฯ ประชาชนทะยอยกันมาถวายบังคมพระบรมรูปฯ ไม่ขาดสาย
ส่วนหนึ่งของพวงมาลา จากองค์กร สภาบันต่างๆ รวมทั้งประชาชนประดับประดาอย่างสวยงาม
รายงานเมื่อเวลา 13. 45 น.
วันที่ 23 ตุลาคม 2551
ห่างจากวันที่ผมแต่งชุดราชปะแตนไปกับหมู่คณะของมหาวิทยาลัยไปถวายบังคมเมื่อ 2511 40 ปีพอดี
สมัยนั้น นิสิตจุฬาฯ แต่งกายสวยงามประชันกับนักเรียนนายร้อย นายเรือ ครั้งแรกครั้งนั้นแต่งชุดนายร้อยห้อยกระบี่อวดสาว
ภาพนิสิตถวายบังคมเป็นแถวยาว ขึ้นหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ทุกฉบับทุกปี
นำมาเป็นภาพปกหนังสือมหาวิทยาลัย ซึ่งออกโดย สจม. สโมสรนิสติจุฬาฯทุกปีเช่นกัน
แต่มาปีนี้ ผมไม่เห็นภาพเช่นนั้นอีกแล้ว…สงสัยผมตื่นไม่ทัน….หรือเค้าไม่มีการนัดหมายกันอีกแล้วก็ไม่ทราบได้
แต่ถึงยังไงก็ยังจดจำภาพประทับใจที่นิสิตจุฬาฯ ก้มกราบถวายบังคม ตั้งแต่ลานพระรูป เข้าแถวยาวมาถึงสะพานมัฆวานทุกปี
ภาพเช่นนั้นหายไปไหนหนอ….40 ปี แห่งความหลัง…
23 ตุลาคม ของทุกปี ชาวจุฬาฯภูมิใจในภาพนั้น…จริงๆ ครับ
ใครจะเป็นคนจุดประกาย ชวนเชิญให้นิสิตจุฬาฯทั้งหลายแต่กายนิสิตเต็มยศทั้งชายหญิงด้วยชุด”ขอเฝ้า”
มาเข้าแถวถวายบังคมให้เป็นที่ประจักษ์ต่อสังคมไทยอีก ก็น่าจะลองๆ นำไปคิดกันดูนะครับ….
สมาคมนิสิตเก่าจุฬาฯ ไม่ลองจุดประกายเหรอครับ
แคน ไทเมือง
รุ่นคนแก่ๆ แบบผม แถวจะยาวมาจรดสะพานมัฆวาน…
แต่รุ่นนี้มาได้แค่นี้ก็นับถือน้ำใจน้องพี่สีขมพู….ปีหน้าต้องมาเยอะๆ นะครับ
(ขอบคุณภาพผู้จัดการ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น