วันพฤหัสบดีที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

ขอร้อง โปรดเห็นใจทหาร ในการปฎิบัติหน้าที่ ช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วม



นที พรวัฒนา เขียนเฟซบุค คำขอร้องจากทหาร เมื่อวันที่ 2 พ.ย. 2554 เวลา 22.59 น. ข้อความว่า เนื่องจากผมออกปฏิบัติภารกิจช่วยเหลือผู้ประสบภัยมาหลายที่ และเจอปัญหาต่างๆมากมาย ซึ่งส่งผลให้การทำงานล่าช้า ผมจึงอยากขอความกรุณาจากพวกท่านดังนี้

1.หากเห็นรถทหาร กรุณาให้ทางก่อนเพราะบางครั้งต้องเคลื่อนย้ายผู้ป่วย หรือประชาชนเร่งด่วน

2.ทหารอยากช่วยประชาชนทุกคน แต่บางครั้งเรามีภารกิจด่วนกว่าที่จะต้องปฏิบัติ อาจจะไม่สามารถช่วยคุณได้ทันที กรุณาเห็นใจและอย่าด่าทอกันอีกเลย

3.บางครั้งรถของทางทหารอาจจะเข้าไม่ถึงทุกซอกซอยเนื่องจากซอยแคบ กรุณาออกมารอหน้าปากซอยนะครับ

4.หากน้ำขึ้นเกินระดับเอว (120ซ.ม.) และมีทีท่าจะสูงขึ้นเรื่อยๆ รีบอพยพเถอะครับ เพราะถ้าหากสูงถึง 180ซ.ม. รถทหารจะไม่สามารถเข้าได้ และจะเป็นอันตรายต่อตัวท่านเองนะครับ เนื่องจากหากท่านโดนตัดน้ำตัดไฟ ผมพูดได้เลยว่าบางพื้นที่เราอาจจะไม่สามารถเข้าไปดูแลท่านได้อย่างทั่วถึงได้อีกแล้ว

5.หากทหารบางนายมีคำพูดที่ไม่ถูกใจท่านหรือทำให้ท่านไม่พอใจ โปรดจงอภัยให้ด้วยนะครับ เนื่องจากทหารหลายท่านเป็นทหารที่อยู่แต่หน่วยรบ หน่วยสงคราม มีคำสั่งที่เด็ดขาด อาจจะมีคำพูดห้วนๆออกไปบ้างเนื่องจากไม่ค่อยได้ทำงานด้านมวลชนเท่าไหร่ พวกเค้าจึงไม่สามารถมีคำพูดที่สวยหรูที่จะพูดกล่อมท่านได้

6.การโดยสารรถทหารกรุณาเผื่อแผ่ผู้อื่นด้วย เช่น ผู้ชายควรลุกให้เด็ก สตรี คนชรา และผู้ป่วยนั่ง และสัมภาระไม่ควรเยอะหรือใหญ่เกินไป เช่นทีวี ตู้เย็น หรือมอเตอร์ไซค์ ซึ่งส่งผลให้ท่านอื่นไม่สามารถโดยสารไปด้วยได้ และบางครั้งอาจจะมีการจอดรอเพื่อรับผู้ป่วย คนชราเป็นเวลานาน กรุณาเข้าใจและอย่าเร่ง และควรปฏิบัติตามทหารที่ควบคุมรถแจ้ง เพื่อความปลอดภับของท่านเอง

7.อย่าหยิบฉวยสิ่งของๆทหารติดมือไป ทั้งเสื้อชูชีพ ไม้พาย ฯลฯ เพราะหากกลับมาที่หน่วยแล้วของที่นำไปกลับมาไม่ครบ พวกผมก็จะมีโทษ

8.ขอให้ทุกท่านโปรดอภัยหากรถทหารวิ่งผ่านแล้วเกิดคลื่นน้ำ ถูกบ้าน ยานพาหนะหรือสิ่งของต่างๆ ท่าน

9.พวกผมไม่ต้องการสิ่งใดตอบแทนในการช่วยเหลือท่านนอกจากคำว่า “ขอบใจ” และ “รอยยิ้ม”ครับ

ขอขอบพระคุณทุกท่านที่ให้ความร่วมมือมา ณ โอกาสนี้ครับ ขอให้ทุกท่านปลอดภัยและภัยร้ายนี้จบสิ้นไปได้ด้วยดีและรวดเร็วครับครับ





ข้อมูลโดย : www.talkystory.com/

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น