ฝ่าพายุลมฝนสู้ทนมาไกลเหลือเกิน เพียงก้าวเดียวให้เดินก็ยังไม่ไหว
อยากจะมีที่พัก พอเอาแรงหัวใจ ขอพักหน่อยได้ไหมที่ตรงนี้
* เหมือนแมงปอปีกบาง ที่ล่องลอยตามทางจนล้าเต็มที
สิ้นแรงซบลงตรงนี้ ไม่รู้ว่าจะหนีไปพึ่งใคร
** ขอฝากดวงใจไว้ตรงนี้สักคืน พอตื่นก็พร้อมจะจากไป
ขอฝากชีวิตของคนใกล้ขาดใจ ไว้กับเธอได้ไหมคนดี
ห่างฝันที่ตามหาด้วยลมซัดพาหลงทาง
วนอยู่ในท่ามกลางคืนวันโหดร้าย
หากว่าเธอสงสารยังเอ็นดูหัวใจ คงจะไม่ใจร้ายกับคนๆนี้
ขอฝากชีวิตของคนใกล้ขาดใจ ไว้กับเธอได้ไหมคนดี..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น